خلیج فارس همیشه منشا ثروت و سرمایههای زیادی برای ایران و مردمش بوده. تو این روزها و سالها که شاید کشورهای داخلی با موانع زیادی برای تجارت با کشورها و قارههای دیگه مواجه هستند، توجهها دوباره و بیش از پیش به سمت خلیج فارس و کشورهای پیرامونش جلب شدند.
اهمیت بالای ارزآوری خودش مزیت بر علت شده که بازرگانان و شرکتهای ایرانی نگاه ویژهای به این همسایههای قدیمی داشته باشند.
باز مثل همیشه وقتی قراره یه بیزنسی شروع بشه و صحبت از امکان سنجی و اینجور مسائل پیش میاد، این مارکتینگ هست که باید به قول معروف چراغ اول رو روشن کنه و به صورت عملی و با قدرت وارد صحنه بشه و به خیلی از چراییها و چیستیها پاسخ بده.
این بار موضوع یک کم جذابتره، چراکه مارکتینگ قراره نقش خودش رو فراتر از مرزها و در ارتباط با کشورها و فرهنگهای دیگه ایفا کنه.
تو مطلب پیش رو سعی کردم مواردی رو که خودم اخیرا در طی فرآیند تحقیقات بازار مارکت GCC باهاشون مواجه شدم و فکر کردم که فارغ از نوع محصول و خدمت صادراتی میتونه برا هر بیزنسی مفید باشه، به صورت خلاصه با شما به اشتراک بذارم تا شاید به کار مارکترها و یا بازرگانانی که قصد پویش و ورود به این بازار جذاب رو دارن بیاد.
GCC درواقع مخفف عبارت Gulf Cooperation Council به معنای شورای همکاری کشورهای عربی پیرامون خلیج فارس هست که در واقع یک اتحادیه منطقه ای، دولتی، سیاسی و اقتصادی متشکل از امارات متحده عربی، عربستان سعودی، قطر، بحرین،کویت و عمان هست که اعضای این بلوک سیاسی-اجتماعی اهداف تجاری و اجتماعی مشترکی رو دنبال میکنند.
از لحاظ پیش بینیهای اقتصادی، کشور عربستان و پس از اون امارات بهترین شرایط رو دارن.
با نگاهی به این آمار میشه گفت احتمالا به طور میانگین این کشورها در سال 2024 رشد 3.15 درصدی و در سال 2025 رشد 3.31 درصدی رو تجربه خواهند کرد.
و خبر مهم اینکه عربستان بزرگترین بازار رو در میون این کشورها داره.
جدول زیر کمک میکنه در یک نگاه بتونیم شرایط اقتصادی این کشورها رو باهم مقایسه کنیم.
این یعنی نیروی جوان که درصدیشون هم تازه به درآمد مستقل رسیدن و خیلی راحتتر تصمیم به خرید میگیرن، در این کشورها رو به افزایشه.
معمولا این موضوع میتونه خبر خوبی برای کسب و کارهایی که قصد ورود به یک بازار جدید رو دارند باشه اما به هر حال ماجرا برای برخی دیگه از بیزنس ها هم میتونه متفاوت باشه.
نمودار زیر نتایج تحقیقات انجام شده در چهار کشور امارات، عربستان، قطر و کویت رو برای شش عامل مهم فرهنگی زیاده خواهی، نگاه بلند مدت، پرهیز از عدم اطمینان، انگیزه برای دستاورد و موفقیت، فرد گرایی و پذیرش نابرابری در قدرت رو نشون میده که تا حد زیادی قابل تعمیم برای دو کشور دیگه GCC هم هست.
آنچه درمورد کشورهای پیرامون خلیج فارس و یا همون GCC گفته شد در نهایت بیانگر یک بازار ثروتمند و رو به رشد هست که فرصت مناسبی برای تولیدکنندگان و بازرگانان ایرانی محسوب میشه که باید بتونن ازش نهایت استفاده رو ببرند.
اما حقیقتا این قصه انقدر هم زیبا و آسون نیست. چراکه این کشورها باتوجه به همون مساله تجمع ثروت قابل توجه محلی برای جولانگاه باکیفیتترین و مشهورترین برندهای بین المللی شده که رقابت رو برای برندهای ما به شدت دشوار میکنه.
با این اوصاف چاره چیه؟
به نظر میرسه تصمیم عاقلانه و درست این باشه که صادرکنندگان داخلی باتوجه به نوع محصول یا خدمتشون بتونن یک گوشهای از این بازارها رو که امکان خلق ارزش در اون دارند رو انتخاب کنند و در اون فعال بشن.
باتوجه به وجود نیروی کار مهاجر کارگر و کم درآمد در بیشتر این کشورها، یکی از موضوعاتی که میتونه زمین بازی مناسبی باشه، این قسمت از جامعه هدف و ایجاد ارزش در موضوعات قیمتی برای اونهاست.
پانورامارکت یک پویش است در گستره سپهر مارکتینگ